BAŞKA..

Köy otobüsündeyiz.. Bir ilçenin otogarında durduk, otobüsün muavinini aldık, tekrar harekete geçtik. 

Muavin biner binmez selamladı herkesi..

Suları dağıtıyor.. Hemen herkesi tanıyor mu, yoksa çok da tanışmaya gerek yok mu, şakalaşmak, sohbet etmek için..

Herkes konuşuyor, gülüyor, çok güçlü bir etkileşim var otobüste..

Farklı bir ortam.. Sıradanlığın, basitliğin yarattığı çok yüksek bir enerji..

Hiç duymadığım şarkılar çalıyor.. Sanki hepsi birbirinin aynısı..

Çok kayalık bir köyden geçiyoruz,  çok güzel kayalar var.. Sonra anason tarlaları başlıyor..

Garip bir koku var, anason kokusunu seçebiliyorum, ama diğer kokular yabancı..

Kitabımı çantama geri koyuyorum, seyretmek daha güzel.. 

Düşünüyorum..

..insanların, farklı hayatlara, ortamlara karışmalarının ne kadar önemli olduğunu..

..bütün hayatı aynı ortamda, aynı standartlarda geçen bir insanın yaşadığı etkileşimlerin sayısını, türlerini.. Alıştığı hayatın içinde kıpırdamadan, kendi konforlu yaşamından beslene beslene, sonunda nasıl gıdasız, sağlıksız bir hale geldiğini.. 

İnsan, diyorum, farkına varsa..

..şöyle biraz kendi döngüsünün, standart hayatının dışına çıkıp da yeni etkileşimlere, hayatlara karışsa..

..sohbetlerin, seslerin, dertlerin, iletişimin farklı olduğu bambaşka hayatlar görse.. Bambaşka manzaralar, farklı resimler, kesitler..

Hani, bir kitapla, bir filmle ya da  bir tiyatro oyunuyla, bir süreliğine de olsa başka dünyalara kayıyor ya aklımız, ruhumuz..

Nasıl iyi geliyor bize..

Onun gibi, ama daha fazla zorlayarak..

Kitap sayfasında bulduğuyla yetinmeyerek.. Sahneye çıkarak..

Karışsa.. Zenginleşse..

Karıştıkça zenginleşse..

Sağlıcakla..