DOĞAL..

Garip değil mi??

“Ne kadar doğalsın” diye bir iltifat şekli var..

Nasıl olabilir ki? Nereden çıkmış ki.. Yani düşünsenize doğallıktan doğal ne olabilir ki😀

Yooook..

Klişelerden bahsetmiyorum, makyajsız olmak, boyasız saçlar değil kastettiğim.. Öyle olsa, çoğu erkek de doğal olurdu😀😀

Hallerden, tarzdan, davranışlardan, hatta gülümsemekten bahsediyorum..

Mesela, bir doğa fotoğrafı çekiyorsunuz, şahane bir manzara.. Çekiyoruuuuum demenize bile gerek yok çekin gitsin.. O sırada kuş mu geçti, kedi mi miyavladı ağzını kocaman ayırarak.. Hiç sorun değil dimi?

O fotoğrafa giren her olasılık yine güzel yine güzel..

Pekiiiiii, ya birini çekiyorsanız, ya da kendinizi diyelim?

Saçınızın teli kaşınıza düştü diye bile tekrar edebilirsiniz değil mi!? “Çekiyorum desene çekmeden” diye fırça bile yediğiniz olmuştur eminim..

I-ı olmamış, hiç ben gibi değil..

Hadi bir daha..

Amaç basit, kendimiz gibi çıksın, doğal..

Bazen objektife de bakmayız, beni şu ağacı seyrederken çek deriz, yine de tutturamayız o doğallığı..

Ancak habersiz çekilirse yakalanır o doğallık..

Neden sizce!?

Oscar Wilde’ ın söylediği gibi “Doğal olmak insanın verebileceği en zor pozdur” diye mi?

Ya da..

Çok komiktir mesela..

Genelde iş gereği, bazen dakikalarca, çok da samimi olmadığın biriyle vakit geçirmen gerekir..Bir kasar ki insanlar, sessizlik olmasın, aman boş da olsa konuşayım diye..

Nasıl korkulur sessizlikten, o anlar doldurulmaya çalışılır.. O anların boş olduğu da nereden çıktıysa?😀😀

Saçma sapan konular uzatılır bunun için..

Sakin lütfen😀😀 Telaşa gerek yok ki, sessizce de dursanız olur, canınız isteyince sohbete devam edersiniz..

O an doğalınız sessizlikse sessizliktir.. 

Doğal’ ınıza saygı lütfen..🙏

Daha içten, samimi, normal, keyiflidir o.. Saygı duyun, rahat bırakın onu😀

Sağlıcakla..