AMA ..

“Ama” kelimesinin garip, sevimsiz bir yüzü var biliyor musunuz? 

Şöyle ki.. Güzel güzel anlatmaya başlıyor karşınızdaki..

“Gerçekten de geçerli, güzel bir cv ‘ niz var.. Bizim şirketimize de çok fazla şey katacağınıza eminiz..”

Evet, şimdi bu araya “ama” girmezse her şey şahane, ama, “ama” gelir de oturursa, sonraki cümle bitiriyor olayı..

“Gerçekten de geçerli, güzel bir cv ‘ niz var.. Bizim şirketimize de çok fazla şey katacağınıza eminiz, ama, biz şu anda, bu pozisyon için, başka birini düşünüyoruz..”

Nereye gitti, ama’ dan öncesi, önceki cümleler.. çöp..

Fena..

Ayrılık cümlelerinin de yardımcısıdır “ama”.

Sen çok iyi bir insansın, ama..

Senin kadar düşünceli, iyi bir insan tanımadım, ama.. 

Hatta.. Mesela..

Emlakçıları da üzmeyelim..

Ev çok güzel, aydınlık, geniş, fiyatı da uygun, ama, ben sevmedim..

Zevksizim ben, evet..

Ama kibarım ha, yabana atmayın lütfen..😀

Halbuki kısacık, sevmedim, sevimsiz bir ev burası..

Ayıp mı, net olmak😀

Kibar bir sahtelik, ama’ lı..

Hani birine moral, teselli vermek nasıl oluyor?.. Önce bir olay olur, sen üstüne moral verirsin ya, burada öyle de değil, peşinen sana bir gaz, bir moral veriyor..

İhtiyacı var mı acaba, karşındakinin senin teselline, bir düşünür müsün..!?

Nasılsa bulmuşum anahtar kelimeyi, öncesini bir doldururum, sonra patlatırım bir ama, sonrası serbest..👻👻

Hani derler ya , sana bir iyi bir de kötü haberim var.. Önce hangisini istersin.. Bu sormadan, önce olmayan iyi haberi verip, sonra kötü haberi vermek gibi..

Nezaket zannediyor olabiliriz, ya da karşımızdakini kırmadan, bir şeyleri anlattığımızı zannediyor olabiliriz..

Zannetmeyelim..

Gereksiz bir kere, bir de eskiden belki daha etkiliydi. Mesela, üçüncü bir kişiye olanları anlatırken, eskiden “ beni çok zeki, iyi, güzel, mükemmel buluyormuş biliyor musun, ama olmadı işte” diye anlatırken; şimdi “ işte, öncesinde anlattı adam, övdü durdu kendince, işi gücü mü yoktur nedir, koca insan kaynakları müdürünün, öyle yağladı balladı, salladı durdu..Sonra da gönderdi beni..”

Hiç gereksiz, kelime kirliliği, zaman kaybı..

Kısa ve net.. Kimse küsmez, kırılmaz..Küsecek, kırılacak olan da “ama” olsa da küser, kırılır..

Yormayalım dilimizi de, karşımızdakinin kulaklarını da..

Net.. açık.. kısa.. içten.. ama’ sız..

Sağlıcakla..