SAHİ..CEMRE DÜŞTÜ MÜ?

Cemre, Arapça kor, köz anlamına gelen camra kelimesinden dilimize geçmiş.. Tarihteki en eski yazılı kaynak ise, Kıpçak Türkçesine ve 1500’ lü yıllara dayanıyormuş.. Tabii, bu yazılı olan, sözlü olarak daha da eskilere gidiyor. 

Hani her şey hızla değişiyor ya, mesela eski İstanbul fotoğraflarına bakıyorsun, tamamen başka bir yer..başka bir ruh...böyle değişmeyen şeyler beni çok heyecanlandırıyor. 

Taaa o zamanlarda da..şimdi de.. bundan 2000 yıl sonra da..

Çok doğal ve ortak bir duyguyu, çok farklı zamanlarda, hayatlarda, koşullarda yaşıyor duygusu veriyor bana.  Önümüzdeki  yüzyıllarda da bu hislerin aynı kalacağını; toprağı, havayı, suyu ısıttığı gibi, insanların içini ısıtacağını düşünmek mutlu ediyor beni..

Hani somut bir şey de değil ya.. somut olsa, elle tutulur bir şey olsa, mutlaka insanoğlu müdahale eder, bir şekilde inceler, bozar, değiştirir, 3 değil de 6 kere düşse daha iyi olacak, der..Herkesin bir fikri olur.😀😀😀

Hem bilimsel yanı var, hem mistik, ruhani, duygusal..

Çok farklı, hem hepimiz biliyoruz, tanıyoruz onu.. Her sene bekliyoruz kendisini; soruyoruz, “cemre düştü mü??” Ama görsek, kendisini tanıyacak olan var mı??

İşine kimseyi karıştırmadan,  önce havaya düşüyor (19-20 Şubat), sonra suya (26-27 Şubat) ve son olarak da  toprağa düşüyor (5-6 Mart) 

Zaten, hava, su ve topraktan öte ne var ki?

Ve baharı müjdeliyor..Doğa uyansın..Hayvanlar özgürce otlayabilir artık, toprağın işlenme zamanı geldi diyor.. 

Mutlu ediyor, tazeliyor içimizi..

İçimizi enerji ve mutlulukla dolduran beş harf..

Ben demedim mi Cemre daha güzel diye🙃

Sağlıcakla..