İSTEMLİ Mİ.? İSTEMSİZ Mİ..!?

İstemli ve istemsiz kelimelerini, sadece kaslarımızın çalışma şeklini açıklarken duydum ben. Hatırlatayım mı size de.. İstemli çalışan kaslar, kol, bacak gibi bizim isteğimizle çalışan kaslar; istemsiz kaslar ise, iç organlarımızda, bizim isteklerimizden bihaber çalışan kaslardır.

İstemli kelimesinin anlamı, yapılıp yapılmaması kişinin kendi isteğine bağlı bulunan, kişinin kendi elinde olan, diye geçiyor.

Aslında güzel ve derin bir kelime.. Daha yaygın kullanılmayı haketmemiş mi bilmem. Sadece kasları anlatan bir sıfat tamlamasına hapsolmuş gibi. Belki de kullanılıyor da ben bilmiyorum..

Anlamına bakınca da epey kullanılabileceği durum var, biz ne kullanıyoruz ki istemli yerine..Benim aklıma direkt bir kelime gelmedi.. Sanki uzun uzun anlatıyoruz gibi, onun anlatabileceklerini..

Bir de aklıma ne geliyor, biliyor musunuz? Beynimiz de kaslardan oluşuyor olsaydı, hangi gruba girerdi. İstemli mi, istemsiz mi?

Bazen, bir şeye öyle odaklanıyorum ki, bütün kıvrımları benim için canla başla, gayet istemli olarak çalışıyor..

Ama bazen de, mesela kitap okurken, film izlerken, dalıp gidiyor beynim, kendi kendine başka şeyler düşünüyor, beni umursamadan, istemsizce..Saçmaladığı zamanlar da oluyor;  çok iyi çalıştığı, güzel fikirler verdiği zamanlar da..

Bazı bilim insanları da, ayaktayken, kollarımızı sallarken, beynimizin daha iyi çalıştığını söylüyorlar. Hooop ayağa da kalktım, sallıyorum kollarımı..😀

Peki, istemli olarak yavaşlatmak, ne bileyim, rölantiye almak istediğim zamanlarda; otursam, kollarımı da sabitlesem yeter mi?

Biriyle sohbet ederken, onu dinleyebileyim istiyorum.. O an düşünüp, vereceği cevabı hazırlamaya çalışmasın.. Sadece karşımdakini dinlemek, hissetmek, anlamak istiyorum. Sessiz olsun..

Ya da canımı sıkan bir şeyi, birini, durup durup bana hatırlatmasın.. Olan oldu, geçti artık deyince anlasın...

Sinirli olduğumda, o dursun, dırdır etmesin ki, ben de susabileyim. Hiç faydasını görmedim ki, dırdırlanmanın hayatta..