DİKEY LİMİT..

Benim için,  böyle kelimelerden biri ; Dikey limit.. Çok severim; İngilizcesi başka, Türkçesi başka hoş.. Vertical limit.. Güzel değil mi?😀👍

Sinema filmi olmasaydı, daha iyiydi.. Kullanınca hemen filmi çağrıştırıyor izleyenlere, konu ve dolayısıyla benim ego dağılıyor.. Ama izlemeyen de çok bu filmi, idare ediyorum..😀

Sadece söylenişinden değil aslında bu sempatim, büyük bir görünmezlikle, hayatın akışında çok etkili olduğunu düşünmemden kaynaklı biraz..

Evet, hayatta var bence..Hepimizin dikey limitleri var.. Görünmez, ama geçilmesi aslında mümkün olmayan dikey limitler..

Hani, meleklerin başının üstünde bir hale var ya, onun benzeri.. Ama görünmeyeni..😀

Ve galiba, hırs kavramının kör noktasında kalıyor bu dikey limitler..

Evet..

İnsanız ve  hırslıyız.. 

Sosyal hayatta sevilme hırsımız.. Başarı hırsımız.. Para hırsımız..Mutlu olma hırsımız..İyi insan olma hırsımız.. Fiziksel görünümümüzle ilgili hırslarımız..Var da var..

Mesela..

Kendimizi çok iyi, çok fedakar zannediyoruz.. Neler yapıyoruz, tutmayın bizi.. Yükseliyoruz, limitsizce fedakarız.. Sonra? Dikey limitimize ulaşıyor.. Bir yerden taşmaya başlıyor..

Galiba bu taşan kısım, karşımızdakinin borç hanesine yazılıyor. Artık, onu, kendimize borçlu hissediyoruz.. Beklentiler başlıyor.. Daha da kötüsü, nasılsa biz fedakar, o borçlu ya, dilimizi serbest bırakıyoruz. Susamıyoruz.. Söylüyoruz, söyleniyoruz.. Farkında olmasak da, fazladan verdiğimizin acısını çıkarıncaya kadar durmuyoruz. Beklentilerimizi dindiremiyoruz. 

Akıttık mı sindiremediğimizin zehrini..Kendi limitimizin altına düşmeye başladık, rahatladık mı?.. Peki nereye gitti bu zehir?? Hızla karşımızdakinin dikey limitine doğru yükseliyor..

Kendi fedakarlığımızla, hem kendimizi, hem karşımızdakini zehirledik mi şimdi, ne oldu kaçırdım ben😀😀

Limitini bilsen, dursan orada, olmayacak bu.. Taşmayacak..

Bilmiyor muyuz gerçekten?

Ya da..

Hırslıyız..Var  gücümüzle çalışıyoruz.. Uykusuz kalıyoruz, stres yapıyoruz.. ve bir anda kafamızı çarpıveriyoruz dikey limitin sarsan etkisine.. Başlıyor, hastalıklar, psikolojik, fizyolojik rahatsızlıklar.. Hızla bırakıyoruz her şeyi, sağlık bu şakaya gelmez, deyip..Ah,  o dikey limiti bilseydik, çarpar mıydık hiç kafamızı.. 

Bilmiyor muyuz gerçekten?

Bilinçsizce, kilo vermek için şok diyetler yapıyoruz..Açlık dikey limitimizi hiçe sayıp,  aç kalıyoruz.. Ama dikey limitimize bir tak etti mi, bütün açlığımızın acısını çıkarırcasına yiyoruz.. Vereceğimize alıyoruz kiloları..

Ya da güzelleşmek için yapıyoruz bazen bu hataları.. Bir tuhaf oluyoruz sonunda..🙃

Evet..

İnsanız, hırslıyız..

Ama limitlerimiz var!

Bilmiyor muyuz gerçekten?

Limitsiz olmadığımızı.. Olmamız da gerekmediğini...İnsan olduğumuzu.. Limitlerinin farkında olacak kadar akıllı ve bilinçli canlılar olduğumuzu..

Bence biliyoruz..

Bilmeliyiz..

Sağlıcakla..